Muzeum Zabawek

Bogata kolekcja zabawek i lalek ukazująca przekrój zabawkarstwa obejmujący 200 lat , począwszy od XVIII wiecznych figurek szopkowych poprzez lalki z XIX wieku aż po zabawki typowe dla XX wieku. Można tam zobaczyć lalki z Japonii, Meksyku czy Australii.

Muzeum Sportu i Turystyki

Jest to wystawa stała eksponatów związanych z historią sportu i turystyki w regionie oraz wystawy czasowe. Wystawa jest w formie obrazów i eksponatów, pokazane są m.in. miejsca kultu, najstarsze drogi przez Karkonosze, historia Walonów, początki działalności gospodarczej w Karkonoszach, Legenda o Duch u Gór, Polacy w Karkonoszach, Zamek Chojnik ( rekonstrukcja z okresu jego świetności) , Kościół WANG -makieta, turystyka XIX wieczna i początki przewodnictwa, historia sportów zimowych w Kotlinie Jeleniogórskiej itd.

Strona Internetowa Muzeum Sportu i Turystyki http://www.muzeumsportu.org/

Kościółek WANG

Kościółek WANG został zbudowany na przełomie XII i XIII w. w Norwegii, a w 1841 obiekt rozebrano i w całości przewieziono statkami do Szczecin, na następnie do Muzeum Królewskiego w Berlinie. Wiosną 1842 przewieziono Kościółek do Karpacza, aby mógł służyć ewangelikom mieszkającym w Karpaczu i okolicy. Kościół ten został wzniesiony na wzór najlepszych przykładów skandynawskiego drewnianego budownictwa sakralnego i stanowi bezcenne dzieło dawnej sztuki nordyckiej.

Strona internetowa Kościółka Wang http://www.wang.com.pl/

Tor saneczkowy Kolorowa

Tor znajduje się w Karpaczu. Zjazdy odbywają się na 1-2 osobowych wózkach, z maksymalną prędkością 35km/godz. Wózki posiadają hamulce ręczne pozwalające na dowolne regulowanie prędkości. Czas przejazdu ok. 7 min. Tor nie posiada ograniczeń wiekowych, jednak dzieci do lat 8 muszą zjeżdżać z osobą pełnoletnią.
Tor jest oznakowany, w nocy oświetlony i spełnia wszelkie wymogi bezpieczeństwa określone przez Okręgowy Inspektorat Dozoru Kolejowego we Wrocławiu.

Strona internetowa Toru Saneczkowego Kolorowa http://kolorowa.pl/

Karkonoskie Tajemnice

W Karkonoskich Tajemnicach zapoznacie się z historią i legendami, które wyrosły z karkonoskiej ziemi, w tym o Walończykach, legendy o Duchu Gór czy o niesamowitym korzeniu mandragory. Fakt, iż ekspozycja jest interaktywna, sprawia, że stajemy się częścią tajemniczego i magicznego świata Karkonoszy.
Pomieszczenia Karkonoskich Tajemnic utrzymane są w tajemniczej atmosferze, aby za pośrednictwem gry światła, dźwięku i zapachu, pobudzić wszystkie zmysły i uwrażliwić Odwiedzających.
Zróżnicowanie ekspozycji oraz form przekazu treści edukacyjnych na dźwiękowy, wizualny, audiowizualny, powoduje, iż Odwiedzający są stale zaskakiwani, a tym samym zainteresowani oraz skupieni, co pomaga im przyswoić nowe informacje.
Multimedialny i interaktywny charakter ekspozycji, powoduje, że Odwiedzający poszerzają swoją wiedzę poprzez działanie i zabawę. Gra na harfie z laserowymi strunami, tworzenie własnego wizerunku Ducha Gór na dotykowym monitorze, poszukiwanie kamienia filozoficznego, czy rozpędzanie burzowych chmur poprzez bęben, to tylko część z atrakcji stworzonych nie tylko dla najmłodszych.

Strona internetowa Karkonoskich Tajemnic http://www.karkonoskietajemnice.pl

Punkt grawitacyjny

iedy ponad 300 lat temu Isaac Newton odpoczywał w sadzie i słynne jabłko spadło mu na głowę, nie przypuszczał, że od odkrytego wtedy przez niego powszechnego prawa grawitacji będzie można znaleźć pewne szczególne wyjątki.
Grawitacja jest powszechna, działa na całej kuli ziemskiej i o jej sile każdy może się przekonać. Wystarczy spróbować wnieść kilkunastokilogramowy pakunek na czwarte piętro.
Są jednak na Ziemi takie miejsca, w których można stwierdzić odstępstwa od prawa grawitacji. Pusta butelka, bądź puszka, rozlana woda, samochód z wyłączonym silnikiem toczą się samodzielnie, bez żadnej przyczyny, w stronę szczytu wzniesienia. Takie anomalie występują w różnych punktach Ziemi. W Sudetach również można spotkać wiele ciekawych i rzadko występujących zjawisk.
Miłośnicy niezwykłych atrakcji mogą je zaobserwować W Karpaczu na pewnym odcinku ulicy Strażackiej, od ulicy Karkonoskiej w kierunku „Dzikiego Wodospadu” za hotelem Piecuch, a przed mostem na Łomnicy.
Choć wydaje się, że droga w tym miejscu opada łagodnie w kierunku Łomnicy, na prostym odcinku drogi samochody z wyłączonym silnikiem same podjeżdżają pod górę. Turysta, który przeprowadzi proste eksperymenty fizyczne polegające na wylewaniu wody na ulicę, przekona się, że płynie ona wbrew prawom grawitacji do góry. Podobnie jest z butelkami, piłkami czy też puszkami, które toczą się prosto ku wniesieniu.
Przewodnicy sudeccy od wielu już lat, kiedy przyjeżdżają w to miejsce z autokarami z turystami, proszą kierowców autobusów o wyłączenie w tym miejscu silnika, a następnie wrzucenie jałowego biegu. Jakież jest zaskoczenie wśród wszystkich, kiedy to po chwili pojazd powoli, a później nieco szybciej sam podjeżdża pod górę.
Zdaniem wielu naukowców – to zwyczajnie iluzja optyczna. Otaczający wzgórza krajobraz, zakrzywiony horyzont, sprawiają, że to, co w rzeczywistości jest opadającym zboczem, postrzegamy jako drogę pod górę. Brak odpowiedniego punktu odniesienia nie pozwala właściwie ocenić kształtu podłoża.
Według przeprowadzonych w tym miejscu badań na ulicy Strażackiej istnieje strefa anomalii, w której grawitacja jest mniejsza o 4 %.
Turysto – sprawdź sam!

Park Bajek Wilcza Poręba

Oferta skierowana jest głównie dla gości, którzy przyjeżdżają do Karpacza ze swoimi pociechami.
Park Bajek to doskonały pomysł na spędzenie czasu na świeżym powietrzu, szczególnie przez rodziny z małymi dziećmi. Pośród leśnych ścieżek odkrywamy osiem chatek, których każda stanowi inną bajeczną opowieść. Można zobaczyć bajki: „Królowa Śniegu”, „Calineczka”, „Jaś i Małgosia”, „Talary z gwiazd”, „Żabi król”, „Czerwony kapturek” ,”Śpiąca Królewna” i „Kopciuszek”. Przy każdej z nich dzieci mogą rozwijać swoją wyobraźnie, poprzez słuchanie nagrań z treścią bajki, a także podziwiając wspaniale wykonane przez artystów ruchome lalki.
Magiczna kraina znajduje się w dzielnicy Wilcza Poręba. W nawiązaniu do tej nazwy oficjalną maskotką Parku Bajek jest wilk, witający gości i zapraszający do wspólnej zabawy.
Na obiekcie nie sposób się nudzić. Poza bajecznymi domkami na terenie parku znajduje się duży plac zabaw z nowoczesnymi konstrukcjami. Nawet najmłodsze dzieci mogą samodzielnie wspiąć się na szczyt miniaturowej Śnieżki i dotknąć kamiennej makiety obserwatorium meteorologicznego i schroniska, która stanowi wierną kopię oryginalnych budynków. Pod górką kolejna niespodzianka- znajduje się tam specjalny tunel, we wnętrzu którego ukryty jest „Skarb Ducha Gór” .Sporą frajdą są także gry wodne, w które można bawić się na dowolny sposób. Park spełnia także rolę edukacyjną. W specjalnej konstrukcji
umieszczono wszystkie rodzaje grzybów rosnących w naszych lasach, które oznaczono tabliczkami z nazwą.

Przy parku działa również letni tor zjazdowy ( Summer Tubing). Na specjalnych pontonach mogą zjeżdżać zarówno małe dzieci, jak i dorośli. Wejście do Parku dodatkowo premiowane jest darmowym zjazdem na szlaku.

Czynne:
od maja do listopada
GODZ. 10.00 – 18.00

Cennik :
jedna osoba dorosła 10 zł
jedna osoba dorosła + jedno dziecko 20 zł
jedna osoba dorosła + dwójka dzieci 25 zł
dwie osoby dorosłe + jedno dziecko 25 zł
dwie osoby dorosłe + dwójka dzieci 30 zł
każda kolejna osoba + 5 zł

więcej informacji: www.parkbajek.pl

Adres:
Park Bajek ( w pobliżu stoku Relaks, przy Pensjonacie Przystanek Bavaria )
ul. Wilcza 2
58-540 Karpacz
Tel. 668 424 100
noemi.gersten@gmail.com

Strona internetowa http://www.parkbajek.pl

Skocznia Orlinek

Na przełomie XIX i XX wieku w związku z popularyzacją zimowych zawodów sportowych budowano pierwsze skocznie ze śniegu. Skoczkowie uzyskiwali na nich odległości w granicach kilkunastu, dwudziestu kilku metrów. W roku 1912 w okolicach obecnego hotelu Orlinek wzniesiono pierwszą drewnianą skocznię, na której w 1914 r. wykonano rekordowy skok na odległość 38,5 m. W roku 1932 została ona zmodernizowana, a punkt krytyczny wynosił k-45.
Po II wojnie światowej obiekt został rozebrany z powodu złego stanu technicznego. Już w 1946 roku rozpoczęto pierwsze prace budowlane pod kierunkiem Stanisława Marusarza. Ten słynny narciarz, olimpijczyk oddał pierwszy skok na nowym obiekcie 1 stycznia 1947 roku.
Co ciekawe budowana według jego wskazówek skocznia powstała bez żadnych planów i dokumentacji technicznej. Sportowiec ujawnił podczas obchodzonych w Karpaczu w roku 1991 „Dni Olimpijczyka”, że skocznia powstała: „…z głowy i doświadczeń zdobytych na skoczniach całego świata”.
Drewniana konstrukcja Orlinka nie oparła się silnie wiejącym karkonoskim wiatrom i w latach 70-tych XX wieku zapadła decyzja o przebudowie obiektu i wzniesieniu stalowej konstrukcji rozbiegu.
W 1979 roku wybudowano nową skocznię na metalowym szkielecie.
W roku 2000 Orlinek został ponownie przebudowany w związku z przygotowaniami do organizacji Mistrzostw Świata Juniorów. W tym celu za kilka milionów złotych wykonano prace ziemne w celu uzyskania punktu krytycznego k-8. Zbudowano wieżę sędziowską i trenerską, odwodniono i dośnieżono zeskok.
W Karpaczu w 2001 roku odbyły się Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym, które okazały się wielkim wydarzeniem sportowym.
Obecnie skocznia narciarska „Orlinek” o punkcie krytycznym k-85 uzyskała homologację FIS. Rekord skoczni należy do Adama Małysza, który ustanowił go podczas Mistrzostw Polski Seniorów w Skokach Narciarskich w 2004 roku, oddając skok na odległość 94,5 m. W sezonie letnim skocznia wykorzystywana jest jako centrum sportów ekstremalnych do skoków na bungee, zjazdów na linach i zorbingu oraz jako punkt widokowy.

Zapora na Łomnicy

Łomnica jest jedną z najdzikszych i najniebezpieczniejszych górskich rzek Karkonoszy o długości 20 km. W górnym odcinku średni spadek wód wynosi 72 promile, w dolnym odcinku jest on siedmiokrotnie mniejszy. Już w średniowieczu jej koryto i dolinę przemierzali Walończycy w poszukiwaniu złota i kamieni szlachetnych. Jest ona bardzo kapryśna i zdradliwa. Podczas powodzi w 1897 zniszczyła wiele domów, dróg i gospodarstw rolnych, a nawet linię kolejową.
W ramach wielkiego programu przeciwpowodziowego latach 1910-1915 koryto rzeki uregulowano i obudowano na wielu odcinkach. Wzniesiono zapory przeciwrumowiskowe. Jedna z nich utworzyła malowniczy zalew oraz atrakcyjny dla turystów wodospad. Skuteczność zapory została potwierdzona podczas „Powodzi Tysiąclecia” w 1997 roku.